رأی شماره 371-372 هیأت عمومی دیوان عدالت اداری با موضوع تغییر ماهیت قرارداد کار
تاریخ: 28 مرداد 1392
کلاسه پرونده: 90/1069-91/252
شماره دادنامه: 371-372
موضوع رأی: اعلام تعارض در آراء صادر شده از شعب دیوان عدالت اداری
شاکی: 1- آقاي سیدحسین افتخاری 2- اداره کل تعاون، کار و رفاه اجتماعی استان البرز
بسم الله الرحمن الرحیم
مرجع رسیدگی: هیأت عمومی دیوان عدالت اداری
گردش کار: آقای سیدحسین افتخاری به موجب درخواستی به شماره 5801173-7/10/1390 که ثبت دفتر اندیکاتور هیأت عمومی دیوان عدالت اداری شده است اعلام کرده است:
به استحضار می رساند اینجانب سیدحسین افتخاری طی مدارک پیوست اقدام به طرح شکایت به طرفیت اداره کار و امور اجتماعی به خواسته نقض و ابطال رأی آن مرجع کرده ام که منجر به صدور رد شکایت و عدم ثبوت خواسته بنده گردید در حالی که به موجب دادنامه های مذکور در شعبه 18 و شعبه 19 دیوان عدالت اداری که در موضوع واحد و شرایط یکسان درخواست نقض و ابطال رأی صادر شده بود حکم به وارد دانستن شکایت صادر شد در حالی که سابقه و مدت اشتغال بنده بسیار بیشتر از سایر همکاران بوده و رأی صادره برخلاف عدالت و به صورت ناعادلانه و با تبعیض ناروا در خصوص بنده صادر شده است که در این زمینه خواستار رسیدگی و صدور حکم شایسته می باشم. نامبرده رفع تعارض و صدور رأی وحدت رویه را خواستار شده است.
متعاقباً اداره کل تعاون، کار و رفاه اجتماعی استان البرز به موجب لایحه شماره 4198-3/2/1391 اعلام کرده است که:
احتراماً به پیوست تصاویر دادنامه های شماره 892570- 25/8/1390 صادره از سوی شعبه 18 دیوان – 892552-26/5/1390 و 892573- 29/5/1390 هر دو صادره از سوی شعبه 19 دیوان به همراه تصویر رأی حل اختلاف شماره 312-9- 30/8/1389 جهت استحضار ارسال می گردد. نظر به این که پرونده شاکیان مشترک بوده و در خصوص یک رأی واحد از سوی دو شعبه دیوان عدالت اداری آراء متناقض صادر گردیده، لذا خواهشمند است ضمن بررسی دستور فرمایید که کدامین رأی قابلیت اجرایی را دارا می باشد.
گردش کار پرونده ها و مشروح آراء به قرار زیر است:
الف: شعبه هجدهم دیوان عدالت اداری در رسیدگی به پرونده شماره 8909980900064884 با موضوع دادخواست آقای سیدحسین افتخاری به طرفیت اداره کار و امور اجتماعی شهرستان ساوجبلاغ و به خواسته اعتراض به رأی شماره 312-9- 30/8/1389 هیأت حل اختلاف اداره تعاون، کار و رفاه اجتماعی شهرستان ساوجبلاغ به موجب دادنامه شماره 9009970901802401- 25/8/1390، مفاداً به شرح آینده به صدور رأی مبادرت کرده است:
در خصوص شکایت آقای سیدحسین افتخاری به طرفیت اداره کار و امور اجتماعی شهر ساوجبلاغ به خواسته اعتراض به دادنامه شماره 312-9 – 30/8/1389 هیأت حل اختلاف بدین توضیح که مشتکی عنه برابر مقررات به شکایت رسیدگی کرده است و نامبرده دلیل و مدرکی که موجب بی اعتباری و تزلزل رأی معترضٌ به را فراهم کند ارائه و ابراز نداشته است و ایراد وی مبتنی بر قانون و مقررات کار نیست، زیرا شاکی در متن دادخواست اقرار کرده است که قرارداد وی پایان یافته و برای سه ماه بعد تمدید شده و در ادامه تمدید نشده است. لذا دیوان به استناد بند د ماده 21 از قانون کار حکم به رد شکایت و ابرام رأی معترضٌ به صادر و اعلام می کند. رأی دیوان قطعی است.
ب: شعبه هجدهم دیوان عدالت اداری در رسیدگی به پرونده شماره 8909980900064841 با موضوع دادخواست آقای جواد کشن زارع بـه طرفیت اداره کار و امـور اجتماعی شهرستان ساوجبلاغ و بـه خواسته اعتراض به رأی شماره 310-9-30/8/1389 هیأت حل اختلاف اداره تعاون، کار و رفاه اجتماعی شهرستان ساوجبلاغ به موجب دادنامه شماره 9009970901802402- 25/8/1390، مفاداً به شرح آینده به صدور رأی مبادرت کرده است:
شاکی اظهار داشته است مشتکی عنه فوق الذکر به حقوق و سایر مطالبات قانونی از جمله برگشت به کار بعد از پایان سال 1389 توجه نکرده و بر خلاف قانون و اصول دادرسی حکم به محکومیت وی، صادر کرده است، لذا تقاضای نقض رأی شماره 310-9- 30/8/1389 را دارد. مشتکی عنه پرونده هیأت و لایحه دفاعیه را ارسال داشته است و ایراد معنون از سوی کارگر را مورد خدشه قرار نداده است دیوان با بررسی مدارک ابرازی از جمله شکایت شاکی و عدم دفاع طرف شکایت ادعای مطروح را مقرون به صحت تشخیص داده به استناد مواد 2 و 3 و 24 و 148 از قانون کار و مواد 36 و 39 و 49 از قانون تامین اجتماعی رأی معترضٌ به را مخدوش می داند و الزام کارفرما به تمدید قرارداد موقت فاقد مبنای قانونی است، حکم به وارد دانستن شکایت و نقض رأی معترضٌ به و ارجاع امر به هیأت همعرض برای رسیدگی مجدد صادر و اعلام می کند. رأی دیوان قطعی است.
ج: شعبه نوزدهم دیوان عدالت اداری در رسیدگی به پرونده شماره 8909980900064842 با موضوع دادخواست آقای ابوالفضل چنکشی به طرفیت اداره کار و امور اجتماعی شهرستان ساوجبلاغ و به خواسته اعتراض به رأی شماره 312-9-30/8/1389هیأت حل اختلاف اداره تعاون، کار و رفاه اجتماعی شهرستان ساوجبلاغ به موجب دادنامه شماره 9009970901901948-26/5/1390، مفاداً به شرح آینده به صدور رأی مبادرت کرده است:
با توجه به مفاد دادخواست خواهان و مستندات پیوست آن و با عنایت به این که در رأی معترضٌ به حسب ادعای خواهان به سابقه و پیشینه خدمتی وی در نزد کارفرما که مؤید وجود رابطه کارگری و کارفرمایی موضوع مادتین 2 و 3 از قانون کار بوده است با توجه به دایمی بودن قرارداد کار، اخراج کارگر بدون رعایت مقررات ماده 27 قانون کار صورت گرفته است لذا دعوای مطروح را وارد تشخیص ضمن نقض رأی معترضٌ به برای رسیدگی مجدد و بررسی به مرجع همعرض ارجاع و احاله می دارد. رأی دیوان قطعی است.
د: شعبه نوزدهم دیوان عدالت اداری در رسیدگی به پرونده شماره 8909980900065235 با موضوع دادخواست آقای احمد موسوی به طرفیت اداره کار و امور اجتماعی شهرستان ساوجبلاغ و به خواسته اعتراض به رأی شماره 312-9- 30/8/1389 هیأت حل اختلاف اداره تعاون، کار و رفاه اجتماعی شهرستان ساوجبلاغ به موجب دادنامه شماره 9009970901902072- 29/5/1390، مفاداً به شرح آینده به صدور رأی مبادرت کرده است:
با توجه به مفاد دادخواست خواهان و مستندات پیوست آن و با عنایت به این که در رأی معترضٌ به حسب ادعای خواهان به سابقه و پیشینه خدمتی وی در نزد کارفرما که مؤید وجود رابطه کارگری و کارفرمایی موضوع مادتین 2 و 3 از قانون کار بوده است، نظر به این که کارگر با وصف اتمام قرارداد کار، اشتغال به کار داشته است وفق تبصره 2 ماده 7 قانون کار قرارداد کار وی دایمی تلقی می شود لذا به جهت عدم رعایت مقررات ماده 27 قانون دعوای مطروح را وارد تشخیص ضمن نقض رأی معترضٌ به برای رسیدگی مجدد به مرجع همعرض ارجاع و احاله می دارد. رأی دیوان قطعی است.
هیأت عمومی دیوان عدالت اداری در تاریخ یاد شده با حضور رؤسا، مستشاران و دادرسان شعب دیوان تشکیل شد. پس از بحث و بررسی، با اکثریت آراء به شرح آينده به صدور رأی مبادرت میکند.
رأی هيأت عمومي
اولاً: تعارض در آراء مندرج در گردش کار محرز است.
ثانیاً: از تبصره 2 ماده 7 قانون کار مصوب سال 1369 مبنی بر این که در کارهایی که طبیعت آنها جنبه مستمر دارد در صورتی که مدتی در قرارداد ذکر نشود قرارداد دایمی تلقی می شود، مستفاد می شود که درصورت ذکر مدت در قرارداد کار ولو آن که طبیعت آن جنبه مستمر داشته باشد، قرارداد کار موقت تلقی می شود. بنابراین چون در پرونده های موضوع تعارض شکات به موجب قرارداد با مدت معین به کار اشتغال داشته اند و پس از انقضای مدت قرارداد با اشتغال در کارگاه به نحو ضمنی قرارداد کار با مدت موقت آنان تجدید شده است، مفید این معنی است که همان قرارداد کار با مدت موقت برای مدت دیگری تجدید شده و دلالتی بر تغییر ماهیت قرارداد کار از مدت موقت به قرارداد دایم ندارد، بنابراین دادنامه شماره 9009970901802401 – 25/8/1390 شعبه هجدهم دیوان عدالت اداری در حدی که متضمن این معنی است صحیح و موافق مقررات تشخیص می شود. این رأی به استناد بند 2 ماده 12 و ماده 88 قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری برای شعب دیوان و سایر مراجع اداری مربوط در موارد مشابه لازم الاتباع است./
هیأت عمومی دیوان عدالت اداری
معاون قضایی دیوان عدالت اداری
علی مبشری
http://www.divan-edalat.ir/show.php?page=ahoshow&id=9390
برچسب ها:دیوان عدالت اداری, رأی شماره 371-372 هیأت عمومی دیوان عدالت اداری, قرارداد کار