آثار حقوقی جرم فریب در ازدواج
«حمایت» در گفتوگو با یک حقوقدان بررسی کرد آثار حقوقی جرم فریب در ازدواج
گروه حقوقی- آزاده آقاجانی: «صداقت» مهمترین رکن در آغاز یک زندگی مشترک و موفق است؛ البته بسیاری هم هستند که با کنارگذاشتن این اصل مهم، با فریب، دروغ و نیرنگ سعی در آغاز زندگی مشترک دارند. اما آیا تفاوتی بین صداقت و دروغ در آغاز زندگی مشترک نیست؟
زن و شوهر چه قبل از آغاز زندگی مشترک و چه پس از آغاز زندگی مشترک، باید صداقت و راستی را سرلوحه زندگی خویش قرار دهند؛ حال اگر به هر دلیلی یکی از طرفین از این مسیر خارج شده و به خصوص پیش از آغاز زندگی مشترک، با دروغ و فریب به دنبال جلب رضایت طرف مقابلش باشد، در این صورت، قوانین و مقررات موجود، مسئولیت حقوقی برای فرد خاطی تعیین کرده است. سعید شکاری نمین، حقوقدان در گفتوگو با «حمایت» به تشریح موضوع فریب در ازدواج پرداخته است. شکاری نمین درباره عدم صداقت هنگام انتخاب همسر گفت: فریب دادن طرف مقابل قبل از ازدواج، مسئولیتهای کیفری و مدنی را متوجه مرتکب این جرم کرده و برای فریب خورده حقوقی را به وجود میآورد.
مصادیقی از فریب در ازدواج این حقوقدان تصریح کرد: فریب در ازدواج عبارت از گفتار و اعمال و رفتار متقلبانه و حیلهگرانهای که شخص به منظور گول زدن و اغفال طرف مقابل؛ خود را با ویژگیها و صفاتی دروغین و واهی که واقعیت ندارد یا با کتمان و مخفی کردن عیوب و ایراداتی معرفی میکند.
شکاری نمین درباره مصادیق فریب در ازدواج ادامه داد: باید با گفتار و اعمال مادی و ملموس همراه باشد، امور خلاف واقع و ادعاهای موهوم را دارای ظاهری واقعی جلوه داده و اعتماد طرف مقابل را به حقیقی بودن آنها جلب کند. وی افزود: در اکثر موارد اعمال فریبنده و اقدامات متقلبانه برای اغفال طرف مقابل با صحنهسازیها و عملیات نمایشی همراه است، تا آن موضوع دروغین و غیر واقعی مطرح شده، مطلبی واقعی جلوهگر شود. برای مثال یک مرد در بدو آشنایی با زن، خود را مدیرعامل یک شرکت تجاری معرفی میکند یا پسری که میخواهد دختری را مجذوب خود کند، با ارایه مدارک مجعول و تقلبی مثل مدرک تحصیلی دانشگاهی یا کارت شناسایی خود را دکتر یا مهندس یا دارای مدارج علمی سطح بالا معرفی میکند.
این حقوقدان اضافه کرد: یا برای مثال، دختری که موی سر ندارد یا صورت آبله رویی دارد با گذاشتن کلاه گیس و آرایش ماهرانه، خود را دختری زیبا و بدون عیب و ایراد به خواستگارش نشان میدهد. شکاری نمین خاطرنشان کرد: مطابق نظریه اداره حقوقی قوه قضاییه، در صورتی که زوجه ازدواج کرده و طلاق گرفته باشد و در ازدواج بعدی موضوع را مخفی کند، از جمله موارد فریب در ازدواج تلقی میشود. وی تاکید کرد: ملاک و میزان تشخیص فریب، عرف حاکم بر روابط اجتماعی است.
مسئولیت کیفری فریب دهنده در ازدواج
این حقوقدان با اشاره به جرمانگاری فریب در ازدواج، توضیح داد: مطابق ماده 647 قانون مجازات اسلامی(تعزیرات) مصوب سال1375چنانچه هریک از زوجین قبل از ازدواج طرف خود را به امور واهی از قبیل داشتن تحصیلات عالی، تمکن مالی، موقعیت اجتماعی، شغل و سمت خاص، تجرد و امثال آن فریب دهد و عقد بر مبنای هر یک از آنها واقع شود مرتکب به حبس تعزیری از 6 ماه تا دو سال محکوم میشود پایه و اساس جرم مذکور فریب است.
وی تاکید کرد: این جرم جرمی مرکب بوده و از سه جزءتشکیل میشود: جزءاول، متوسل شدن مرتکب به امور واهی و غیر واقعی است. جزءدوم، فریب خوردن طرف مقابل، جزءسوم منتهی شدن اعمال و گفتار متقلبانه به عقد ازدواج.بنابراین جرم مذکور در عین حال جرمی مقید بوده و در صورتی که به ازدواج ختم نشود، برای مرتکب مسؤلیت کیفری نخواهد داشت. این حقوقدان با بیان اینکه جرم فریب در ازدواج اختصاص به قبل از ازدواج دارد، افزود: اگر مردی بخواهد بعد از ازدواج زن خود را طلاق دهد،اما زن با توسل به اعمال و گفتار متقلبانه و امور واهی مرد را از طلاق دادن منصرف کند،از شمول ماده قانونی خارج است. وی افزود: عنصرمعنوی جرم فریب در ازدواج نیز شامل سوءنیت عام و سوءنیت خاص است؛ سوءنیت عام یعنی اینکه مرتکب خود آگاه و عالم به واهی و غیر واقعی بودن آنچه که وسیله فریب دادن طرف عقد قرارداده میباشدو سوءنیت خاص با عنایت به مقید بودن این جرم، عبارت از خواستن و حصول نتیجه یعنی وقوع ازدواج .
شکاری نمین تصریح کرد: تحقق جرم مذکور موکول به واهی بودن مطالبی است که مطرح شده است و هر چیزی که شخص خود را با آن ویژگی و صفت معرفی کرده فاقد آن باشد؛ امری واهی محسوب میشود.
وی تصریح کرد: در صورتی که اعمال حیلهگرانه و اقدامات مکارانه مرتکب، موجب اغفال طرف مقابل شود از مصادیق فریب در ازدواج بوده و در این خصوص زیرک و باهوش بودن یا سادهاندیشی و زود باوری فریب خورده تأثیری در نتیجه کار نخواهد داشت. این حقوقدان بیان کرد: قانونگذار در این ماده قانونی از کلمه زوجین استفاده کرده است بنابراین حکم ماده مذکور فقط شامل زوج و زوجه است در صورتی که یکی از نزدیکان مانند پدر و یا مادر یا شخص ثالثی مانند واسطه ازدواج، طرف مقابل را با همدستی و تبانی زوج یا زوجه فریب داده یا نحوه و طریق فریب دادن را به مرتکب ارایه کند و یا به هر شکلی امکان گول خوردن و اغفال طرف مقابل را تسهیل و ایجاد کند، معاون در جرم بوده و از این جهت قابل تعقیب هستند.
ضمانت اجرای فریب در ازدواج
شکاری نمین با اشاره به ضمانت اجرای حقوقی فریب در ازدواج اظهار کرد: در صورتی که مرتکب فریب زن باشد، مرد قبل از نزدیکی و ایجاد ارتباط زناشویی، هیچ تکلیفی برای پرداخت مهریه ندارد و اگر تمام یا قسمتی از مهریه را پرداخت کرده باشد،به دلیل دارا شدن بلا جهت زن و منشأ باطل این دریافت، قابل پس گرفتن و استرداد است. این حقوقدان افزود: اگر مرد پس از نزدیکی از عیوب و ایرادات زن مطلع شود، در صورتی که از حق فسخ فوری استفاده نکند زن استحقاق دریافت تمام مهریه را دارد، اگر با عنایت به اینکه اعمال حق فسخ فوری است و فوریت آن به نظر عرف میباشد، از این حق استفاده و عقد ازدواج منحل شود، زن مستحق دریافت مهریه نیست. وی بیان کرد: اگر فسخ و انحلال ازدواج ناشی از وجود عنن یعنی ناتوانی جنسی مرد باشد، طبق ماده1101 قانون مدنی زن استحقاق دریافت نصف مهریه را خواهد داشت در صورتی که فریب دهنده مرد باشد، زن میتواند حقوق قانونی خود از جمله مهریه را دریافت کند، اگر فریب دهنده پدر یا مادر زوجه و یا شخص ثالثی مانند واسطه ازدواج باشند،مرد میتواند مهریه پرداخت شده به زن را از عامل فریب مطالبه نماید.
فریب در ازدواج غیرقابل گذشت است
وی گفت: این جرم ازجمله جرایم غیر قابل گذشت بوده ودرصورتی که فریب خورده از جرم گذشت کند دادگاه رسیدگی کننده میتواند بر اساس ماده 37 قانون مجازات اسلامی سال92 مجازات مرتکب را تخفیف دهد. این حقوقدان خاطرنشان کرد: البته باید توجه داشت که ممکن است عقد ازدواج بر مبنای صفتی غیرواقعی منعقد شود و شخص بدون توسل به وسایل متقلبانه، طرف مقابل را به خود جذب و جلب کرده باشد، این قبیل اعمال فاقد وصف مجرمانه بوده و از شمول جرم کیفری خارج است و تنها ضمانت اجرای حقوقی دارد.
به نقل از:http://www.hemayatonline.ir/detail/News/15507
برچسب ها:ازدواج, جرم فریب در ازدواج, دادگاه, عقد ازدواج, فریب, فریب در ازدواج, ماده 37 قانون مجازات اسلامی سال92, مسئولیت کیفری فریب دهنده در ازدواج