کلاهبرداری از نوع فضای مجازی
کلاهبرداری از نوع فضای مجازی هرکس به طور غیرمجاز از سامانه‌های رایانه‌ای یا مخابراتی با ارتکاب اعمالی از قبیل وارد کردن، تغییر، محو، ایجاد یا متوقف کردن داده‌ها یا مختل کردن سامانه، وجه یا مـال یا منفعت یا خدمات یا امتیازات مالی برای خود یا دیگری تحصیل کند، علاوه بر رد مال به صاحب آن، به حبس از یک تا پنج سال یا جزای نقدی محکوم خواهد شد.
پیشرفت جوامع و به‌ویژه توسعه فناوری‌ها و فضای مجازی سبب شکل‌گیری جرایمی شده است که در گذشته نه‌چندان دور به این شکل وجود نداشتند. جرایمی که با شکل و شیوه خاص ارتکاب خود و در عین حال به‌دلیل تحققشان در ابعاد بسیار منتوع و گسترده، سبب شدند که کشور‌های مختلف از جمله ایران، به تعریف و تبیین آنها بپردازند و قوانین خاصی را نیز برای آنان ایجاد کنند. کلاهبرداری کامپیوتری یا رایانه‌ای یکی از این جرایم است که در فضای مجازی ارتکاب می‌یابد.
به گزارش مهداد، همانطور که از نام کلاهبرداری رایانه‌ای پیداست، این جرم در محدوده‌ای خاص، آن هم در فضای مجازی و بین داده‌های رایانه‌ای و سامانه‌های کامپیوتری قابل ارتکاب است. از همین نکته یکی از تفاوت‌های مهم این جرم با کلاهبرداری معمول و سنتی مشخص می‌شود.
در کلاهبرداری سنتی باید جرم در دنیای واقعی رخ دهد و بزه‌دیده جرم فریب بخورد و مالش را در اختیار کلاهبردار قرار دهد اما در کلاهبرداری رایانه‌ای، کلاهبردار از طریق فضای مجازی و با تغییر دادن داده‌ها و اطلاعات فرد، حتی بدون آگاهی بزه‌دیده، اموال وی را تصاحب می‌کند. مثلا از طریق فضای مجازی در داده‌های حساب‌های بانکی افراد دست می‌برد و موجودی آن حساب‌ها را به حساب خود واریز می‌کند.
البته اگر شخصی ناشناس از طریق تلفن با شخص دیگری تماس حاصل کرده و با فریب وی از طریق صندوق خودپرداز بانک و با دادن دستورات فریبکارانه مبالغی را از حساب قربانی خارج و به حساب خود وارد کند، با وجود اینکه قربانی، عملیات بانکی را خودش انجام داده، به نظر می‌رسد عمل یادشده مصداق عملیات متقلبانه است و می‌تواند از مصادیق کلاهبرداری در ماده یک قانون تشدید مجازات مرتکبین ارتشا، اختلاس و کلاهبرداری محسوب شود. با این حال، تشخیص مصداق بر عهده مرجع قضایی رسیدگی‌کننده است.
قانونگذار در سال ۱۳۸۸ قانونی تحت عنوان قانون جرایم رایانه‌ای را به تصویب مجلس رساند که در ماده ۱۳ این قانون، کلاهبرداری رایانه‌ای تعریف شده است «هرکس به طور غیرمجاز از سامانه‌های رایانه‌ای یا مخابراتی با ارتکاب اعمالی از قبیل وارد کردن، تغییر، محو، ایجاد یا متوقف کردن داده‌ها یا مختل کردن سامانه، وجه یا مـال یا منفعت یا خدمات یا امتیازات مالی برای خود یا دیگری تحصیل کند، علاوه بر رد مال به صاحب آن، به حبس از یک تا پنج سال یا جزای نقدی از بیست میلیون ریال تا یکصد میلیون ریال یا هر دو مجازات محکوم خواهد شد.»قانونگذار در این ماده رفتار‌هایی که به وسیله آنها جرم کلاهبرداری رایانه‌ای محقق می‌شود را مثال زده است.
منظور از ورود، وارد کردن اطلاعات به رایانه برای پردازش است. برای مثال کسی که کارت عابربانک دیگری را برداشته و با وارد کردن رمز آن در دستگاه خودپرداز، حساب وی را خالی می‌کند، مرتکب جرم کلاهبرداری رایانه‌ای با وارد کردن داده شده است.
تغییر داده شامل انواع تغییرات جزیی و کلی در داده‌های افراد است. مثلا در داده‌های حساب بانکی خود تغییر ایجاد می‌کند و قسط پرداخت‌نشده را، پرداخت‌شده نمایش می‌دهد. همچنین منظور از محو داده، حذف دایمی اطلاعات است؛ به‌گونه‌ای که امکان بازیابی مجدد نداشته باشد. مثلا سند بدهکاری خود به بانک را از بین ببرد.
ایجاد داده رفتاری برخلاف محو است و فرد داده‌ای که وجود نداشته را به‌وجود می‌آورد. مثلاً فرد اطلاعات خود را به طور غیرمجاز وارد سامانه طرح ترافیک می‌کند یا موجودی غیرواقعی در حساب خود نشان می‌دهد.
متوقف کردن داده به معنای قطع کردن جریان دسترسی به اطلاعات بوده و این شیوه کلاهبرداری رایانه‌ای بیشتر به این صورت است که هنگام انتقال وجه یا مال از یک حساب به حساب دیگر و زمانی که وجه از حساب شخص الف خارج شده و هنوز به حساب شخص ب وارد نشده است، در فاصله زمانی کوتاه، داده‌ها متوقف شوند و فرد کلاهبردار، وجه را وارد حساب خود کند. معمولاً سایت‌های انتقال وجه و کارت به کارت غیرمجاز از این شیوه و نیز کپی کردن اطلاعات کاربرانشان برای کلاهبرداری رایانه‌ای استفاده می‌کنند. مختل کردن سامانه نیز مربوط به سیستم و دستگاهی است که داده‌ها در آن پردازش می‌شوند. مرتکب کلاهبرداری رایانه‌ای با ایجاد اختلال در خود سیستم رایانه‌ای و نه داده‌های آن، برای خود سود و منفعت مالی کسب می‌کند.
کسب سود غیرمجاز مرتکب کلاهبرداری رایانه‌ای مانند هر مجرم دیگری با ارتکاب جرم در پی کسب سود است. در کلاهبرداری رایانه‌ای این کسب سود به صورت تحصیل وجه، مال، منفعت، خدمات یا امتیازات مالی به‌طور غیرمجاز است. در کلاهبرداری سنتی صرفاً فریب دادن افراد و بردن مال آنان جرم دانسته شده است اما در کلاهبرداری رایانه‌ای اگر مرتکب هر کدام از منافع بالا را به‌طور غیرمجاز کسب کند، به ارتکاب جرم کلاهبرداری رایانه‌ای محکوم می‌شود. منظور از وجه، وجه نقد و اموال و دارایی‌های افراد مانند موجودی حساب‌های بانکی‌شان است. منفعت چیزی است که سود مالی از آن حاصل شود و خدمات امری است که فرد یا نهادی ارایه می‌دهد و در قبال دریافت آن باید پول پرداخت کرد. مانند کارت مترو و کارت تلفن. منظور از امتیازات مالی نیز مزیتی است که فرد برای تحصیل آن باید پول پرداخت کند مانند امتیاز تراکم شهرداری.
مجازات کلاهبرداری رایانه‌ای قانونگذار برای این جرم، علاوه بر رد مال، مجازات یک تا پنج سال حبس یا جزای نقدی بیست تا یکصد میلیون ریالی یا هر دو مجازات را معین کرده است. شاید جزای نقدی این جرم با توجه به گذشت نزدیک ۱۰ سال از تصویب قانون جرایم رایانه‌ای کم به‌نظر برسد اما مجازات حبس و در کل مجموع مجازات این جرم نسبت به دیگر جرایم رایانه‌ای در سطح بالایی قرار دارد و نشان‌دهنده اهمیت این جرم است.
با توجه به گستردگی جرایم فضای مجازی و محدود نبودن مکان ارتکاب آنان به منطقه و شهری خاص و نیز گستردگی بیش از پیش فضای مجازی در میان افراد جامعه، نیاز است همه با جرایم این حوزه آشنا شوند تا در دام مجرمان رایانه‌ای نیفتند.
منبع:http://www.hemayatonline.ir/newspaper/item/22181
برچسب ها:جرایم رایانه‌ای, فضای مجازی, قانون جرایم رایانه‌ای, کلاهبرداری, کلاهبرداری از نوع فضای مجازی, کلاهبرداری رایانه‌ای