فرق وصیت تملیکی و هبه
نظریه مشورتی
شخصی قبل از شهادت خود به سه دانگ اموالش وصیت کرده که سه دانگ منزل مسکونی را به همسرم میبخشم،
شخص مذکور یک ماه بعد شهید می‌شود و همسر مدتها بعد از مفاد وصیتنامه مذکور مطلع میمیشود.
در این صورت آیا هبه نافذ و درست است؟
لفظ میبخشم افاده ایجاب در زمان نوشتن وصیتنامه می‌کند یا خیر؟
فرق وصیت تملیکی و هبه آن است که هبه مربوط به زمان حیات است یعنی واهب در زمان حیات خودش چیزی را به متهب مجاناً تملیک می‌کند اما وصیت تملیکی بعد از ممات است و چون در وصیت لفظ خاصی برای ایجاب لازم نیست بنابراین هر عبارتی که متضمن معنای تملیک مجانی بعد از ممات باشد وصیت محسوب می‌شود و این امر باید از سیاق کلام و قرائن استفاده شود.
در وصیت تملیکی توالی ایجاب و قبول شرط نیست زیرا ممکن است موصی سالها بعد از ایجاب وصیت، زنده باشد و مثلاً بیست سال بعد بمیرد و موصی‌له پس از اطلاع از مرگ موصی و وقوع وصیت آن را قبول یا رد کند و در اعلام قبول یا رد نیز محدودیت زمانی وجود ندارد.
فقط باید تأخیر در اعلام تصمیم موجب ضرر ورثه نشود. (ماده 833 قانون مدنی)
با توجه به مراتب فوق پاسخ استعلام این است که مورد سؤال طبق ماده 826 قانون مدنی وصیت تملیکی محسوب می‌شود و چنانچه در مضمون وصیت تردید باشد که وصیت است یا هبه، تشخیص موضوع با دادگاه رسیدگی‌کننده است.
ضمنا طول مدت حیات موصی موثر در تحقق یا عدم تحقق وصیت نیست.
http://www.hemayatonline.ir/newspaper/item/24960برچسب ها:تملیک, فرق وصیت تملیکی و هبه, موصی, موصی‌له, هبه, واهب, وصیت, وصیت تملیکی, وصیتنامه