اگر كسي عمدا ديگري را مبتلا به بيماري ايدز ،چه جرمي محسوب مي شود؟
اگر كسي عمدا ديگري را مبتلا به بيماري ايدز نمايد چون اين بيماري فورا كشنده نيست و ممكن است در آينده مهار و بيمار معالجه شود و يا ممكن است در آينده بيمار فوت نمايد فعلا عمل متهم مشمول كدام ماده قانوني است و چه جرمي محسوب مي شود؟
آقاي حسن محمد حسيني (رئيس شعبه 311 مجتمع قضائي شهيد قدوسي): ويروس (H.I.V) = ايدز، براي اولين بار در ماه مي 1983 به وسيله دانشمندان انستيتو پاستور فرانسه شرح داده شد كه آثار و علائم آن در ميمونهاي وحشي ظاهر گرديده است. ويروس ايدز نسبت به حرارت حساس است، در صورتي كه سرم حاوي ويروس را به مدت 30 دقيقه در معرض حرارت 56 درجه سانتيگراد قرار دهند قدرت آلوده كنندگي آن صد بار كمتر مي شود، و در مقابل اشعه يون زا و ماورأ بنفش نسبتا مقاوم است. تحقيقات نشان داده است در محيط خشك اطاق تا 7 روز و در آب تا 15 روز فعاليت و مكانيسم عفونت زائي خود را حفظ مي نمايد.
راههاي انتقال و سرايت
الف: سرايت از راه تماس جنسي، مطالعات فراوان نشان داده است كه افراد مفعولي كه با افراد متعدد تماس دارند كانون خطر اصلي مي باشند و انتقال ويروس از مرد به مرد و از زن به مرد و بالعكس در صورت آلودگي هر يك از طرفين موجود است.
ب: سرايت از راه استفاده از سوزن و سرنگ غيراستريل در بين معتادان تزريقي و بيماران هموفيلي و دريافت كنندگان خون در معرض شديد خطر بيماري ايدز مي باشند ابتدا به عفونت ايدز از راه فرو رفتن اتفاقي و تصادفي سوزن نيز گزارش گرديده است.ويروس ايدز از طريق خراش و بريدگي مرئي و يا غيرمرئي به دست نيز مي تواند وارد بدن شده باعث بيماري شود.
ج: سرايت از مادر به كودك، اين انتقال بيشتر در دوره حاملگي و در وقت زايمان امكان پذير است و در زايمان غيرطبيعي از طريق سزارين بايستي به اين مسأله توجه و مراقبت لازم مبذول شود.سرايت بيماري ايدز از طريق شير مادر نيز گزارش شده است.
د: مراسم سوگواري مذهبي به طريق غلط در بعضي از شهرها و اماكن در ايام عاشورا و تاسوعا مراسم قمه زني انجام مي شود كه معمولا در بدو امر يك نفر با در دست گرفتن قمه خراشي بر روي سر افراد عزادار ايجاد مي نمايد كه با توجه به عدم اطلاع افراد و احتمال وجود بيماري در شخصي كه خودش نيز از وجود بيماري مطلع نمي باشد به افراد زيادي و طبعا به خانواده ها سرايت كند گذشته از اين كه اين گونه اعمال موجب وهم در دين و باعث بهره برداري دشمنان اسلام مي شود اصولا حسب فتواي مقام معظم رهبري، عمل حرام مي باشد.
كانونهاي بيماري ايدز
همانطور كه نوعا اشاره شد، عزاداري مذهبي به شيوه غلط قمه زني، محيطهاي زندان به ويژه بندهاي معتادين به مواد مخدر «معتادان تزريقي» دندانپزشكي ها و آرايشگاهها مي باشد كه ضروريست نظارت دقيق و رعايت اصول بهداشتي و مراقبت از طريق مراجع ذيصلاح ضروري است مخصوصا همكاري وزارت بهداشت و اداره زندان و شرايط نگهداري مجرمين جنسي و مبتلا به بيماري ايدز و طبقه بندي زندانيان
دوران كمون يا نهفتگي بيماري
اين دوره تابحال دقيقا مشخص نشده ليكن فاصله بين شروع عفونت تا ظهور بيماري از 6 ماه تا پنج سال و يا بيشتر درنوسان خواهد بود، در مواردي كه بيماري ناشي از انتقال خون آلوده باشد كوتاهتر خواهد بود بيماري ايدز سيستم دفاعي بدن را مختل و شخص بيمار را در مقابل انواع بيماريها ناتوان و غيرمقاوم مي سازد و متأسفانه تاكنون راه درمان براي آن شناخته نشده و بهترين راه پيشگيري است كه آنهم از طريق آموزش بهداشت و آگاه نمودن افراد جامعه در جهت پيشگيري و اجتناب از اين بيماري مهلك و كشنده مي باشد.همچنين گرايش افراد جامعه به سوي اخلاق و اعتقادات مذهبي عامل مهمي در جهت محفوظ ماندن از كانونهاي آلوده خواهد بود.
آقاي سفلائي (دادگستري هشتگرد): در مورد سؤال اختلاف نظر بين همكاران بوده عده اي معتقد بودند كه نص قانوني در مورد موضوع نداريم و مسؤوليت جزائي وي محدود به ديه و صدمه بدني است نظر ديگر با توجه به اينكه اين بيماري نوعا كشنده است عمل مرتكب مشمول ماده (613) و بند «ب» ماده (206) قانون مجازات اسلامي و شروع به قتل محسوب مي گردد نظر ديگر اين است كه چون عمل مرتكب موجب انتقال ويروس و شيوع آن مي گردد. در حال حاضر مادام كه نتيجه حاصل نشده و مجني عليه فوت نشده و با توجه به اينكه موارد مذكور در ماده (688) قانون مجازات اسلامي احصائي و حصري نبوده و تمثيلي است لذا مي توان آن را از مصاديق تهديد عليه بهداشت عمومي دانست و در هر صورت اتفاق نظر بر مسؤوليت مدني مرتكب و مسؤوليت جزائي وي در صورت وقوع مرگ وجود دارد.
آقاي صدقي (مجتمع قضائي شهيد محلاتي)ـ اتفاق آرأ: با توجه به ماده (9) قانون طرز جلوگيري از بيماريهاي آميزشي و بيماريهاي واگيردار مصوب 11 خرداد ماه 1320 كه مقرر داشته هر كس بداند مبتلا به بيماري آميزشي واگير بوده و يا آنكه اوضاع و احوال شخصي او طوري باشد كه بايستي حدس بزند كه بيماري او واگير است و به واسطه آميزش او طرف مقابل مبتلا شود و به مراجع قضائي شكايت كند، مبتلا كننده به حبس تأديبي از سه ماه تا يكسال محكوم خواهد شد بنابراين عمل مرتكب مطابق ماده فوق قابل مجازات است.
آقاي دلدار(دادگستري فيروزكوه)ـ نظريه اكثريت: در صورتي كه فعل شخص منجر به فوت شود قتل عمدي است اگر عمل سبب قتل شود و يا به نيت قتل مرضي را ايجاد نمايد طبق ماده (206) قانون مجازات اسلامي قتل عمدي نيز محسوب مي شود هر چند اين موضوع جزء جرائم مستحدثه است و نياز به قانون جديد دارد و حاكم مي تواند مرتكب را تعزير نمايد هر چند عمل وي موجب فوت شود ضمنا موضوع جرم با ماده (614) قانون مجازات اسلامي و نيز لايحه قانوني مربوط به مجازات پاشيدن اسيد منطبق مي باشد.
نظريه اقليت: هر چند به نظر مي رسد خلأ قانوني وجود دارد ولي فعلا و مستندا به ماده (19) قانون طرز جلوگيري از بيماريهاي آميزشي و واگيردار فرد مبتلا آگاه به بيماري آميزشي و واگير يا مظنون به بيماري مزبور به اتهام مبتلا كردن به حبس تأديبي از سه ماه تا يكسال محكوم مي شود بايد بگوئيم در معرض خطر قراردادن جرم خاصي است كه مجازات خاص دارد.
آقاي قربانوند (مجتمع قضائي شهيد بهشتي): با توجه به فرض سؤال مبني بر اينكه پس از اقدام متهم احتمال معالجه يا فوت مجني عليه وجود دارد تعدادي از همكاران توجها به بند «ب» ماده (206) قانون مجازات اسلامي معتقد بودند تا قبل از نتيجه عمل متهم نمي توان اتخاذ تصميم نمود و تعداد ديگري از همكاران هم معتقد بودند مرتكب از حيث جزائي بايد تعزير شود.
آقاي فوائدي (مجتمع قضائي ويژه رسيدگي به جرائم كاركنان دولت): اگر عمدا اين كار صورت گيرد مثلا مرتكب با علم بر اينكه سوزني آلوده به بيماري مذكور است از طريق آن اقدام به انتقال بيماري ياد شده به شخصي نمايد و پزشكي قانوني هم اعلام نمايد كه اين ويروس كشنده است و قتل خارج از اراده مرتكب واقع نشود وسيله آلوده آلت قتاله و شروع به قتل محقق است.
آقاي پورنوري (مجتمع قضائي امام خميني «ره»: اين بيماري كشنده است كسي كه عمدا اين ويروس را منتقل مي كند و مي داند كه كشنده است به نظر اينجانب موضوع مشمول بند «ب» ماده (206) قانون مجازات اسلامي است و در صورتي كه خارج از اراده فاعل قتل واقع نشود با توجه به مواد 41و 613 قانون ياد شده از اينكه موضوع شروع به قتل است بحثي نيست ضمنا بعضي از همكاران نيز معتقد بودند چون در اين خصوص قانوني نيست مي توان با استفاده از باب تسبيب اقدام نمود.
آقاي رضوانفر (دادسراي انتظامي قضات): اگر جرمي واقع شود ليكن مجازاتي براي آن تعيين نشده باشد نمي توانيم بگوئيم قانون نداريم ماده (214) قانون آئين دادرسي دادگاههاي عمومي و انقلاب در امور كيفري موضوع را روشن كرده در اينصورت حكم مرتكب بمايراه الحاكم خواهد بود.
نظريه اكثريت اعضأ محترم كميسيون (2/8/81): كسي كه عمدا ديگري را به بيماري ايدز مبتلا نمايد اولا اين عمل جرم است ثانيا مرتكب در صورت لزوم بايد مجازات شود اگر چه در قانون ماده خاصي در اين خصوص وجود ندارد ليكن با اجازه حاصله از ماده (214) قانون آئين دادرسي دادگاههاي عمومي و انقلاب در امور كيفري دادگاه مكلف است با استناد به منابع فقهي معتبر يا فتاوي معتبر حكم قضيه را صادر نمايد و نمي تواند به بهانه سكوت يا نقض يا اجمال يا تعارض يا ابهام قوانين مدون از رسيدگي به شكايت و دعاوي و صدور حكم امتناع ورزد. بنابراين در خصوص موضوع سؤال حكم قضيه بايد بمايراه الحاكم صادر شود.
نظريه اقليت (1) اعضأ محترم كميسيون (2/8/81): با توجه به بند «ب» ماده (206) قانون مجازات اسلامي و ماده (41)و (613) قانون مذكور چنانچه كسي بداند ويروس ايدز كشنده است با اين وصف عمدا با وسيله اي مثل سوزن يا نظاير آن شخص را مبتلا به بيماري مذكور نمايد عمل وي نوعا كشنده و آلت بكار رفته هم قتاله محسوب مي گردد ليكن چون نتيجه عمل مرتكب بدون اراده وي كه قتل باشد محقق نگرديده و احتمال معالجه يا فوت مجني عليه در آينده وجود دارد فعلا عمل مرتكب شروع به قتل تلقي مي گردد و اگر بيمار در آينده فوت نمايد مرتكب به مجازات قتل عمد محكوم خواهد شد.
نظريه اقليت (2) اعضأ محترم كميسيون (2/8/81): با انتقال عمدي ويروس ايدز به شخص عمل مادي به نحو كامل انجام گرفته و قصد مرتكب هم كشتن شخص مذكور بوده لذا دو ركن اصلي جرم محقق شده ليكن عنصر سوم بزه مذكور يعني عنصر قانوني در قوانين موضوعه كشور وجود ندارد. لذا با وصف فوق و اينكه عمل مرتكب جرم است بلحاظ فقد ركن قانوني نمي توان مرتكب را محكوم و براي وي مجازات تعيين كرد.
منبع:
http://www.ghazavat.com/file/13/Around%20The%20Table.htm
برچسب ها:ایدز