تعیین وصی برای اداره امور فرزندان بعد از فوت
تعیین وصی برای اداره امور فرزندان بعد از فوت
فَرَهْمَندی یا کاریزما به معنی جذابیت غیرعادی و دارا بودن صفت‌های ویژه و ممتاز و منحصر به‌فردی است که مورد پسند و ستایش تعداد زیادی از دیگر انسان‌هاست. معمولا این صفت را برای اشخاص استفاده می‌کنند اما جالب است که برخی مواد قانونی هم برای عموم مردم جذابیت غیرعادی دارند. به عنوان مثال مقررات طلاق چنین ویژگی دارد و تعداد گزارش‌ها یا یادداشت‌های حقوقی رسانه‌ها در مورد طلاق از سایر موضوعات بیشتر است. برعکس، بعضی موضوعات حقوقی با وجود اهمیت و تاثیر آن چندان پیش چشم نیستند و کسی به آنها توجه نمی‌کند. یکی از این موضوعات، وصیت کردن و به طور خاص‌تر تعیین وصی برای اداره امور کودکان بعد از مرگ است. این امتیاز خیلی بزرگی است که شخص بتواند در خصوص اموال و امور مربوط به وی در زمان بعد از مرگ تصمیم بگیرد اما ترس از مرگ باعث شده بسیاری از ما حتی به استفاده از این امتیازات نزدیک هم نشویم.والدین آینده‌نگر برای آینده فرزندان خود پیش‌بینی‌های لازم را می‌کنند. به عنوان مثال بیمه عمر تدارک می‌بینند تا در صورت فوت، مشکلات مالی، خانواده آنها را از هم نپاشد. در قانون مدنی روشی وجود دارد که به این والدین آینده‌نگر اطمینان خاطر می‌دهد که بعد از فوتشان، فرزندان صغیر آنها بدون سرپرست رها نشوند یا گرفتار سرپرست نامناسب نخواهند شد. این نهاد قانون مدنی امروز کمتر استفاده می‌شود. برای استفاده از آن این پدر است که باید پیشقدم شود. طبق ماده 1188 قانون مدنی: «هر یك از پدر و جد پدری بعد از وفات دیگری می‌تواند برای اولاد خود كه تحت ولایت او است وصی معین كند تا بعد از فوت خود در نگهداری و تربیت آنها مواظبت كرده و اموال آنها را اداره نماید.» مطابق ماده 1190 قانون مدنی، علاوه بر پدر و جد پدری، وصی منصوب از طرف پدر یا جد پدری نیز در صورتی که اختیار تعیین وصی به او داده شده باشد، می‌تواند برای اداره امور محجور تحت ولایت خود وصی معین کند. بنابراین پدر و جد پدری می‌توانند شخصی را که به او اعتماد دارند به عنوان وصی تعیین کنند تا در صورت فوت آنها مانند پدر مراقبت کودک صغیر را برعهده داشته باشد. حتما توجه داشته باشید که باید شخص مناسب و معتمدی برای این کار انتخاب شود در غیر این صورت این آینده‌نگری والدین نتیجه عکس خواهد داشت.
شرایط وصی
کسی که به سمت وصایت معین می‌شود باید کبیر و رشید و عاقل باشد. به علاوه قانونگذار در ماده 1192 قانون مدنی مقرر می‌دارد: «ولی مسلم نمی‌تواند برای امور مولی علیه خود وصی غیر مسلم معین كند.» بنابراین اگر ولی قهری مسلمان باشد، وصی منصوب از طرف او نیز باید مسلمان باشد.
وظایف و مسئولیت‌های وصی
وصی منصوب از طرف پدر یا جد پدری در زمان حیات موصی، هیچگونه دخالتی در امور محجور نخواهد داشت و وظیفه و مسئولیت او بعد از فوت موصی آغاز می‌شود. وصی مکلف به نگهداری و تربیت کسی است که وصایت او را برعهده گرفته و اداره اموال او را برعهده دارد. وی باید بر طبق وصیت و موافق مصلحت محجور عمل کند.
وصی در حدود وصیت و مصلحت محجور می‌تواند معاملاتی به نام او انجام دهد و برای معاملات احتیاجی به کسب اجازه از هیچ مقامی‌ندارد. در حقیقت اختیارات ولی قهری، در اداره امور محجور گسترده است و فقط مندرجات وصیت نامه یا غبطه محجور می‌تواند آن را محدود کند.بنابراین وصی نمی‌تواند برخلاف مصلحت و غبطه محجور اعمالی انجام دهد، مثل این که مال محجور را به کمتر از قیمت متعارف بفروشد یا مالی را بیش از قیمت متعارف برای او خریداری کند.
وصی نباید در تربیت و نگهداری یا اداره اموال محجور اهمال و کوتاهی کند
هرگاه وصی در انجام وظایف خود مرتکب تعدی و تفریط (تقصیر) شود و از این راه خسارتی به مولی علیه وارد شود، مسئول و مکلف به جبران خسارت است و از سمت خود برکنار می‌شود. ماده 1191 قانون مدنی در این باره مقرر می‌دارد: «اگر وصی منصوب از طرف ولی قهری به نگاهداری یا تربیت مولی علیه یا اداره امور او اقدام نكند یا امتناع از انجام وظایف خود نماید منعزل می‌شود.» از کلمه منعزل چنین بر می‌آید که به محض وقوع تقصیر در انجام وظیفه، وصی خود به خود عنوان وصایت را از دست خواهد داد.بعد از فوت پدر اگر پدربزرگ کودک زنده نباشد عملا اداره امور او با قیمی‌خواهد بود که توسط دادگاه تعیین می‌شود. این قیم ممکن است مادر طفل یا هر شخص دیگری باشد. پدر خانواده برای این‌که بعد از فوتش اداره امور کودک وی به تصمیم دیگران واگذار نشود خود در زمان حیات شخصی را به عنوان وصی تعیین کند. مثلا مادر کودک می‌تواند به عنوان وصی تعیین شود تا عملا بعد از فوت خانواده دچار تلاطم و احتمالا تعیین قیمی‌غیر از مادر نشود.
منبع:http://ghanoondaily.ir/Default.aspx?NPN_Id=259&pageno=5
برچسب ها:تعیین, فرزندان بعد از فوت, وصی, وصی