حواله. حواله مبحثى فقهى ـ حقوقى به معناى عقدى كه موجب انتقال دَيْن از ذمه مديون به ذمه شخص ثالث ميشود
حواله (1) ، حواله (1)، مبحثى فقهى ـ حقوقى به معناى عقدى كه موجب انتقال دَيْن از ذمه مديون به ذمه شخص ثالث مىشود. واژه عربى حواله، از ريشه ح و ل، به معناى تغيير يافتن، جابهجا شدن و دگرگونى است (رجوع کنید به خليلبن احمد؛ ابنمنظور؛ فيروزآبادى، ذيل واژه). در اصطلاح فقه و حقوق، […]